12 - 16 kwietnia 2021

Drodzy Rodzice i Dzieci!

W tym tygodniu proponuję tematykę związaną z szeroko pojętą kulturą, której znajomość prowadzi do większej wiary we własne siły i możliwości.

Poniedziałek 12.04.2021

1. „Legenda o Smoku Wawelskim” - podczas czytania utworu przy scenie, gdy smok pije wodę z Wisły, można stopniowo nadmuchiwać zielony balon. Gdy dochodzimy do fragmentu: (…) napęczniał tak bardzo, że nagle pękł z hukiem i rozpadł się na milion kawałków!, można przekłuć balon szpilką. Dla efektu do środka balonu można wrzucić odrobinę konfetti.

"Legenda o Smoku Wawelskim" Weronika Kostecka

Czy wiecie, co upamiętnia krakowski pomnik smoka stojący u stop Wawelu? Ten potwor jest na szczęście z metalu i nikomu nie może zrobić krzywdy, ale jego pierwowzór nie na żarty nastraszył mieszkańców Krakowa.

Dawno, dawno temu, tak dawno, że nikt już nawet nie pamięta, kiedy dokładnie to się wydarzyło, w pieczarze pod Wawelskim Wzgórzem zamieszkał najprawdziwszy, straszliwy smok ziejący ogniem. Gdy wydawał z siebie złowrogi ryk, drżały ściany wszystkich domów, a nawet ściany zamku, w którym mieszkał król Krak.

Smok polował na pasące się owce i inne zwierzęta. Pożerał je, a gdy tylko ponownie zgłodniał, znów wyruszał na łowy, wprawiając w przerażenie wszystkich mieszkańców. Zdarzało mu się też porywać bezbronne dziewczęta.

Ze strachu o swoje córki i żony krakowianie sami zaczęli podrzucać mu pod jaskinię tłuściutkie owce z nadzieją, że gdy potwor się naje, nie będzie polował. Wszyscy jednak drżeli na myśl, że w końcu zabraknie zwierząt.

Król Krak rozmyślał od rana do wieczora, jak się pozbyć smoka. Ogłosił nawet, że śmiałek, który zabije potwora, dostanie w nagrodę rękę królewskiej córki. Kolejni rycerze stawali do walki ze smokiem, ale żaden z nich nie zdołał go pokonać. Tym, którzy mieli szczęście, udawało się uciec; innych smok pożerał, i to razem ze zbroją. Królewna płakała, król nie spał po nocach ze zmartwienia, a mieszkańcy byli coraz bardziej przerażeni. Któregoś dnia do zamku przybył szewczyk Skuba i skłonił się przed królem.

– Wiem, jak uwolnić Kraków od tego podłego potwora! – obwieścił. Król wysłuchał całego planu. „To się może udać!” – pomyślał. Jeszcze tego samego dnia szewczyk zamknął się w swoim warsztacie i przystąpił do pracy, dodając sobie odwagi wesołą piosenką:

Może nie jestem rycerzem, ale w swój rozum wierzę!

Wiem, jak Kraków ocalić, król mnie na pewno pochwali!

Potwor nie będzie już szkodzić. Król mnie za to nagrodzi!

Oto, co wymyślił Skuba: zdobył gdzieś piękną, owczą skórę, wypełnił ją siarką i smołą, a następnie zszył wszystko tak zręcznie, że wypchana owca wyglądała jak żywa. Nad ranem podrzucił ją pod smoczą pieczarę. Gdy tylko smok się obudził i poczuł, że jest głodny, wypełzł na zewnątrz i zauważył smakowicie wyglądającą, tłuściutką owcę. Rzucił się więc na nią i połknął w całości, mlaszcząc z apetytem olbrzymim smoczym jęzorem. Minęło jednak zaledwie kilka chwil, gdy uczucie sytości ustąpiło miejsca straszliwemu pożarowi żołądka.

Potwor poczuł, jak gdyby ogień trawił go od wewnątrz! Z upiornym jękiem smok rzucił się do brzegu Wisły i chcąc ugasić pragnienie, począł pić wodę; pił i pił, aż napęczniał tak bardzo, że nagle pękł z hukiem i rozpadł się na milion kawałków!

Mieszkańcy Krakowa wiwatowali na cześć sprytnego szewca, a król Krak dotrzymał słowa: wkrótce Skuba i królewna stanęli na ślubnym kobiercu. Skuba opływał od tej pory we wszelkie dostatki, żal mu było jednak porzucić swoje ulubione zajęcie… dlatego nadal szył poddanym buty!

Zadajcie dzieciom pytania do wysłuchanego utworu: Jaki straszliwy potwor mieszkał dawno temu w Krakowie? Co stawało się z rycerzami, których król wysyłał do walki z potworem? W jaki sposób Skuba zgładził potwora? Czy szewczyk pokonałby smoka, gdyby nie wierzył w siebie i swój plan? Dlaczego?

2. A tutaj animacja TVP https://vod.tvp.pl/video/teraz-animacje ,za-krola-krakusa,51076026

3. „Kiedy i dlaczego trudno nam uwierzyć w siebie?”. Poproście dzieci o wypowiedzenie się na temat tego, czego nie lubią robić z braku wiary w siebie. Następnie porozmawiajcie z dziećmi na temat tego, dlaczego w niektórych sytuacjach trudno uwierzyć w siebie i coś zrobić, oraz o towarzyszących temu uczuciach (obawa, że coś wyjdzie nie tak, strach przed odmową lub porażką, wstyd, że ktoś nas wyśmieje, nieśmiałość, a także bol brzucha, szybsze bicie serca, płacz).

Wtorek 13.04.2021

1. „Co to jest film?”

https://vod.tvp.pl/video/budzik ,filmy,6823551

2. „Tworzymy swój film” – zabawa kreatywna. Proponuje Wam nakręcenie filmu przedstawiającego scenę z Waszego dnia. To Wy jesteście reżyserem i kamerzystą. Po nakręceniu krótkiego filmu obejrzyjcie go wspólnie.

https://www.youtube.com/watch?v=8WRXi4zn5ZQ

3. „W kinie” - zadajcie dzieciom pytania: Kto może przyjść do kina? Co trzeba mieć, by wejść do sali kinowej? Jak trzeba się zachować w kinie?

https://www.youtube.com/watch?v=GCc336fbNN8

Środa 14.04.2021

1.„W teatrze” – słuchanie wiersza.

"W teatrze" Marlena Szeląg

W wygodnym fotelu siedzę w teatrze,

przed siebie na scenę wciąż patrzę,

i patrzę Wtem gasną światła w wielkiej sali,

wszyscy rozmawiać zaraz przestali.

Do góry pnie się czerwona kurtyna,

bo właśnie spektakl się rozpoczyna.

Już scenografia wprawia w zdumienie,

do zamku przeniesie nas przedstawienie.

Wtem aktor wchodzi w złotej koronie

i siada dostojnie na wielkim tronie.

A z nim aktorka w sukni balowej,

odgrywa rolę mądrej królowej.

Już słychać w dali trąby i dzwony,

poddani składają niskie ukłony.

Wtem rycerz pojawia się w lśniącej zbroi,

a obok niego koń płowy stoi.

Lecz koń ten nie jest żywą istotą,

jest rekwizytem, ręczną robotą.

I chociaż z drewna jest wyrzeźbiony,

to w przedstawieniu jest ożywiony.

I szybko tak mija mi czas w teatrze,

a gdy się boję, na scenę nie patrzę!

Kiedy się smucę lub kiedy wzruszę,

łezki w chusteczkę wytrzeć wnet muszę.

Są też momenty wielkiej radości,

skąd tyle emocji w mym sercu gości?

Teraz aktorzy zdejmują maski,

chyba czekają na widzów oklaski?

Z uśmiechem nisko nam się kłaniają,

wielkie uznanie i brawa dostają!

Czerwona kurtyna się opuściła

i całą scenę znów zasłoniła.

Wtem błysły światła w wielkiej sali,

wszyscy ze swoich foteli wstali.

I to już koniec jest przedstawienia

– Teatrze magiczny, do zobaczenia!

Zadajcie dzieciom pytania do wysłuchanego utworu: W jakie miejsce przeniósł nas wiersz? Po co chodzi się do teatru? Jacy bohaterowie występowali w spektaklu, o którym opowiadał wiersz? Co możemy zobaczyć i znaleźć w teatrze? (porozmawiajcie z dziećmi na temat scenografii, sali, sceny, kurtyny, aktorów, masek, kostiumów, afiszu, biletów itp.) Jakie emocje, uczucia może w nas wzbudzić przedstawienie teatralne? Czy byliście kiedyś w teatrze? Czy wam się tam podobało? Jeśli tak, to dlaczego?

https://vod.tvp.pl/video/budzik,idziemy-do-teatru,18811003

2. „Teatralna maska” – lepienie z masy solnej. Jeżeli możecie stwórzcie maskę teatralną z masy solnej na tekturze.

3. „Który fotel w teatrze?” – zabawa matematyczna.

Wyznaczcie miejsce w pokoju, które będzie pełniło funkcję sceny teatralnej. Następnie wraz z dziećmi utwórzcie z krzeseł fotele dla widowni – Na krzesłach połóżcie białe karteczki z kropkami od 1 do 6 (w odpowiedniej kolejności). Losujcie kartkę z kropkami i usiądźcie na właściwym krześle – fotelu w domowym teatrze. Obejrzyjcie wybraną sztukę teatralną dla dzieci.

Czwartek 15.04.2021

1. „Poznajemy balet”. Obejrzyjcie pokaz baletowy

https://www.youtube.com/watch?v=SdFlx1GSAJQ.

Omówcie wygląd tancerzy i podajcie nazwy elementów ich stroju, tj. baletki (pointy), paczka baletowa inaczej tutu – strój uszyty z tiulu (dla dziewcząt), mężczyźni tańczą w trykocie oraz getrach.

2. „Nasze Jezioro Łabędzie” – improwizacja ruchowa do fragmentu muzyki z „Jeziora Łabędziego” Piotra Czajkowskiego. Pokarzcie dzieciom, w jaki sposób poruszają się baletnice (lekko, na palcach, sylwetka wyprostowana). Następnie włączcie melodię, i zamieńcie się w tancerzy baletu. Spróbujcie pokazać ruchem wszystkie emocje zawarte w utworze „Jezioro Łabędzie”

https://www.youtube.com/watch?v=BLPOHDsaBKc 

Piątek 16.04.2021

1. „Kto może zagrać w teatrze, czyli rodzaje teatru”. Pokażcie dzieciom rożne przedmioty: kukiełka, pacynka, łyżka, marionetka i zapytajcie: Co to za przedmioty? Czy mogą one zagrać w teatrze? Zwróćcie uwagę, że łyżka też może zagrać w teatrze, jeżeli ożywi ją aktor.

Są rożne teatry, np.:

– Teatr tradycyjny – grają w nim aktorzy, mogą być ubrani w rożne stroje, czasami dziwne i śmieszne.

– Teatr lalek – w nim grają rożne lalki (marionetka, kukiełka, pacynka – aktorzy udzielają im swojego głosu i najczęściej są schowani).

– Teatr cieni – głównym aktorem jest w nim cień, który tworzy schowany za zasłoną aktor.

– Teatr tańca (np. balet) – tu aktorami są tancerze, którzy podczas przedstawienia nie mówią ani słowa, a swoje historie opowiadają tańcem.

– Opera – tu aktorami są śpiewacy.

2. „Robimy kukiełki” – praca plastyczno-techniczna.

Dajcie dziecku drewnianą lub plastikową łyżkę. Poproście, aby zrobiło z niej kukiełkę. Pomóżcie ozdobić ją w dowolny sposób, doklejając im oczy, rysując buzię mazakami. Z bibuły lub włóczki z pomocą możecie zrobić włosy. Jeżeli zrobicie więcej kukiełek posłużą Wam do spontanicznych zabaw w teatr.

Pozdrawiam i zachęcam do dzielenia się Waszą pracą!